วันพุธที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2556

หมวดสังคม

                                  วันนี้  คายเรียนสังคม...... ไปเรียนที่ห้องสมบุรณ์เเบบ (ครูเอทัส ปล่อยเลิกเรียนเร็ววววมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)

   เพื่อนเราไป สอบเก็บคะเเนนย้อนหลัง  (หน้าห้องหมวดสังคมมีการประกาศรายชื่อ ผู้มีสิทธิ์เข้าสอบนักธรรมต่างๆ)   เห็นเเล้วซ้ำใจนัก อดสอบบบบบบบบบบบบ  เเต่ชั่งมันเถอะ

     เดินเข้าไปหาเพื่อนๆที่สอบอยู่ (กับเพื่อนคนอื่นด้วยนะ)   ทั้งหมดไม่มีครูอยู่เลยยกเว้นมีพระอยู่ สอง รูป พระอะรัยก้อไม่รู้ชื่อ  กับพระเเว่นดำ (พระมหานัท)  เพื่อนเราก็พูดขึ้นมาว่าๆ นักธรรมไม่สอบได้ไหม  

เเท่านั้นเเหละ  พระอาจารย์นัท  มองมาๆๆ(ประมาณว่าเเหมพูดรัยกัน)
                        เรา                     มองกลับ(ประมาณว่า มีรัยๆๆ )  ฮ่าาาา
                       พระอาจารย์        ถามเรา  ฉัตรกมล ยังไม่ผ่านนักธรรมอีกหร่อ
                      เรา                        ห่ะ !!  ผ่านเเร้วค่ะ เมื่อกี้เพื่อนพูดหนูไม่ได้พูดสักกาหน่อยนะ
                       พระอาจารย์        ยักคิ้ว (เเต่มองไม่เห็นหร่อ)

                      เรา                      ยักคิ้วกลับ  (บาปรึป่าวไม่รู้ ไม่กวนพระอาจารย์สักงั้น)
...........................................................................................................................................................
                     ...........................................................................................................................
.........................................................  ..........................................................................
............................................................................................................................................
.........................................................................................................................................

                  พระอาจารย์                ฉัตรกมล
                   เรา                               อะรัยค่ะ (หน้าเอ๋อมากกก แบบว่าจะใช้อะรัย เนี่ย?)
                  พระอาจารย์                 เปิดพัดลมหั้ยพระอาจารย์หน่อยสิ  เดี๋ยวพระอาจารย์ไปไลท์เฟสหั้ย
                   เรา                                ยิ้มอ่า  (ขำด้วยเเหละฮ่าาที่บอกว่าจะไปไลท์เฟส)  
                                                       พัดลมตัวไหนค่ะ 

                 พระอาจารย์                   ตัวนี้  (พร้อมชี้ไปที่พัดลม)
                 เรา                                  คิดในใจ พัดลมต้องหลายตัวจะรู้ได้งัยว่าตัวนั้นอ่าเปิดตรงไหน?/
                                                         ก้อถามสิคิดเเร้วพระอาจารย์จะบอกหร่อ  



                  เรา                               เปิดครงไหนค่ะ

                 พระอารย์                      ยิ้มไม่บอก
                  เรา                              (สงสัยไม่รู้)  เเต่ดีที่เราแลาด(มั้ง)  เปิดเเมร่งทุกตัว

                                                      ฮ่าาาาา เเล้วค่อยๆไล่ปิดว่าตัวไหนไม่ใช่่ๆๆๆๆ     



    วันนี้ว่าจะตั้งสเตตัสสัก    100  สเตตัส   จะหั้ยไลท์ให้เหนื่อยเลย ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา   เเต่เดี๋ยวมีคนบอกว่าอารม ฟิน เลยไม่ดีกว่า  ฮ่าาาาาาาาาาาาาา




       อ่านจบเเล้วก้อไม่ต้องขำนะ   อายเป็นค่ะ ฮ่าาาาาาาาาาาาา   ฝันดีนะคะ

                   

ปล.มีใบเขียนรายชื่อผู้ที่จะสอบ นักธรรม ตรี  กับ เอก ที่ไม่มีรายชื่อด้วย    หรือเราจะไปเขียนลงโทอีกปีดีน๊าาาาาาาาาาาาาาา      ไปเขียนสมัครดีกว่าา    ดอเคๆงั้น พน.ไปเขียนชื่อดีกว่าเพื่อนก้ออยากหั้ยไปสอบด้วยเพราะเพื่อน จะข้อลอกนักธรรมโท  ฮ่าาาาาาาาาาาาาาา  ดูนะเขาจองไว้เลยล่ะ   เราหร่ออยากจะบอกว่าเราก้อทำไม่ค่อยจะเป็นหร่อๆ น๊าาาาาาาาาาาาาา

วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2556

                              ชีวิตนะชีวิต......................  T ^ T

  วันอาทิตที่ 15 กันยายน ใครจะไปรู้เล่าว่าเราจะเสียครูสุดที่รักไปๆๆอย่างไม่มีวันกลับมา    

      คุณครูบัสเป็นครูคนเเรกที่ สอนให้หนูชอบให้ดนตรี รักในดนตรี     มันเร็วมาก ถึงมากที่สุดที่รู้ว่าครูจากไป นี้ล่ะนะ ชีวิตของคนเราไม่เที่ยงเลยจริงๆ  ครูยังไม่ทันเห็นหนูมีอนาคตที่ดีเลยนะ ครูจะรีบจากหนูไปไหน  ไม่อยากเห็นหนูตอนโตหร่อค่ะ   ช่วยตื้นมาดูอนาคตหนูได้ไหม?? T ^ T

      ครูสอนให้หนูรู้จักการมีความอดทน  สอนหนูเล่นดนตรี  จากเด็กน้อยธรรมดาครูเป็นผู้สร้างคนให้หนูมีพื้นฐานให้การเข้าสังคม ช่วงเวลาที่ตอนนั้น เป็นช่วงเวลาที่หนูมิอาจลืมได้ ถึงเเม้จะเหนื่อยเเต่มันสนุกมากๆ ได้เดินดิวในสนาม เป่าเมโลเดียน อยู่กลางสนามที่เเสนจะอบอุ่นไปด้วย เพื่อนนักดนตรี ที่รักเเละเคารพซึ่งกัน   ครูเป็นคนทำให้หนูได้มีโอกาสไปแข่งขันระดับประเทศครั้งเเรก เเม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ เเต่ ณ ตอนนี้มันมิอาจลืมไปได้จริงๆ ได้ที่ 6 คุ้มมากๆกับการที่ซ้อมหนัก เฮฮ่า สนุกด้วยกัน


    เเล้วครูชมหนูว่า ฮอนอับสวยสุด นิ่งสุดๆ  เเล้วครูไม่อยากรู้หร่อว่า อนาคตหนูจะเป็นอย่างไร??
วันครูหนูยังไม่ได้กลับไปไหว้ครูเลยนะๆๆ  ทำไมต้องรีบจากหนูไปด้วยล่ะค่ะ TT  ครูไม่อยู่เเล้วที่น้องที่มารีล่ะค่ะ

    โอเคค่ะหนูรู้ว่าครูเหนื่อยนะ ขอบคุณค่ะสำหรับคำสั่งสอน เเละประสบการณ์มากมายต่างๆที่ครูได้มอบให้หนู สามารถทำให้หนูรู้จักอะไรในหลายๆอย่าง ขอบคุณจริงๆๆ เเละช่วงเวลานั้นมันยังอินอยู่ในหัวใจ  ไม่มีใครอยากให้คนที่รักจากไปหร่อค่ะ เเต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นเเล้วหนูขอให้ครูไปดีนะ  หลับให้สบายค่ะ ถ้าชาติหน้ามีจึงเราคงได้เป็นครู ศิษย์ กันอีกนะคะครู


                   ครั้งนึงที่ครูได้สร้างวันนี้ให้เกิดขึ้น ................................................

     

     

วันเสาร์ที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556

เราเป็นอะไรเนี่ย

  บางทีก็รู้สึกเหนื่อยมาเฉยๆๆ เป็นอะไรห่ะ!! ฉัตรกมล     

         ฮ่าาาาาาาาาเธอบ้าไปแล้วหร่อ  ชั่งมันเถอะไม่รู้จะเล่าอะรัยๆๆ......................  รู้สึกเหนื่อยเเปลกๆ  เเต่ยังดีที่มีคนคุยด้วยเเล้วรู้สึกดี มีความสุขทุกครั้งที่คุยกับเขา (แต่เขาจะรู้สึกแบบเราจริงๆ หรือป่าว นั้นล่ะสิ น่าคิด)   เป็นห่วงกลัวเขาทำงานหนักไป อยากช่วย ฮ่าาาาาา  ทำได้เพียงคิดถึงๆๆ ฮิ้ววววว(เพ้อยังกับมีความรักอย่างไงอย่างนั้นนะ ฉัตรกมล)   จะบ้าหร่อๆๆ ไม่สิมี คนนี้รักสุด พ่อ กับ เเม่ไงฮ่าาาาา คิดไปไหนอ่าเรา  บางที่ก็อยากถามเเม่นะว่าหา ผู้ชายเเบบพ่อได้จากที่ไหน(จะได้ไปหาบ้าง ฮ่าา)  ไม่ได้ชมพ่อตัวเองนะ เเต่จริงๆอ่า พ่อเราน่ารักสุดเเระ ฮ่าาาาาา  เงียบๆ มีเหตุผลมากถึงมากที่สุด (หลักการไม่ต้องพูดถึง มาเป็นขบวนอ่า)  สอนเราตั้งเเต่เด็ก ทำให้เรามีความรับผิดชอบในตัวเอง(มั้ง) เขาไม่สอนเราเเบบตามใจนะ มีเหตุผลมากๆอ่า เเต่ไม่ได้ห้ามเรานะ(กลัวเราเก็บกด) เราเลยไม่ค่อยอยากได้อะไรมากมาย เพราะเเค่ความรักที่ครอบครัวมีให้ ณ ตอนนี้มากๆเกินนน ที่จะต้องไปหาความรักจากที่อื่น  ฮ่าาาาา  ข้อสำคัญนะ พ่อเราไม่ยุ่งกับ อบายมุขทั้งปวงจริงๆ บุหรี่ไม่สุบ เหล้าก็ไม่กิน  รักพ่อมากๆๆๆๆๆๆๆๆนะคะ
   
     ถ้ายังมีผู้ชายเเบบพ่ออีกเนี่ยนะ เราจะขอเเต่งงาน ฮ่าาาาาาาาาาาา(พูดเล่นนะ)  

วันนี้โม้เรื่องพ่อให้ฟังล่ะกัน  เเค่นี้เเหละไม่มีอะไรจะเล่าล่ะ ฮ่าาาา  ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่ะ



เพลงสากลเก่าๆ ฟังสบายๆๆนะ หลับตาฝันดีค่ะ รีบนอนนะคะ ใกล้สอบกันเเล้ว เป็นห่วงค่ะ   ^()^



     

วันพุธที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2556

ตื่นสาย

เอ๊ะ........!!  เช้าเเล้วหร่อนี่ ให้ตายเถอะนะ เราตื่นสายอีกเเล้วหร่อ   (ุ6โมงครึ่งๆ)  ชั่งมันๆๆเถอะไปรอบ สอง ก้อได้เชอะๆ..... เเต่ในวันที่เราเจอเรื่องร้ายตั้งเเต่ตื่น(ตื่นสาย) มันก็มีข้อดีนะ คือเจอเพื่อนเก่าระหว่างทางมากมายยยยยยยยยยย    เดินไปจะไปขึ้นรถต้องหน้าโรงเรียนพนมอดุล  เจอเพื่อนขับรถมา(มอเตอร์ไชค์)  เรียนอยู่เทคนิคนั้นเเหละ

เพื่อน: อ่าววมลไปขึ้นรถไหน
เรา:(เฮ้ยยยรีบ ทักไมเนี่ย) ยิ้มๆ หน้าโรงเรียนอ่าๆๆ
เพื่อน:ไปส่งป่าวว
เรา:ไม่เป็นไรอ่าค่ะ  ขอบคุณมากมอส (เพื่อนเราชื่อมอสอ่านะ)

** ที่ไปไม่ได้เพราะว่า ถ้าเราไป แล้วน้องเราล่ะ อีกสองคน ฮ่าาาา เลยต้องเดินเป็นเพื่อนกันไปๆ

 ขณะที่ไปถึงหน้า โรงเรียนพนมอดุล ก้เจอเพื่อนสมัยตั้งเเต่ ป.6
 เรา(ดิคเเล้วล่ะ .... ว่าคงจำไม่ได้)   เพื่อนคนนี้ ชื่อ ปอนด์ เรียนอยู่พนมอดุล

ปอนด์ : อ่าววมล เรียนอยู่ไหนหร่อ?/
เรา: อ่อ เรียน โสธร อ่า
ปอนด์ :ยิ้มๆ
เรา:ไปก่อนนะ บาย

 *คือว่ารถมันมาพอดีอ่าๆๆ เลยต้องรีบไปขืนคุยกันต่อมี หวังไม่ต้องไปดรงเรียนแล้วล่ะวันนี้ฮ่าาาา


เธอคิดว่าเราไปถึงโรงเรียนกี่โมง................??
.............................................................................................
..........................................................................................................................................................
.........................................
............................................................
........................................................................

........................................................................................................................

...........................................................................................
.................................................................
..........................
..............................................................................................................................................
.......................
......................................................................................................
.........................................
....................................................................................................
.......................................................
...................................
    สรุปนะ เราไปถึงไม่ต้องเข้าแถวอ่า -.,-


แปดโมงครึ่ง  ><


แล้วก้อไปเรียนอย่างสันติสุข   ตลอดทั้งวัน   ฮ่าาาาาาาาาาาา

ไม่รู้จะเล่าอะไรให้ฟังอ่า  งานเเยอะมากๆเเต่ก็มีเวลามาเล่นเฟส ฮ่าาา










วันศุกร์ที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2556

เฮ้ยยยยยยยยย

     วันนี้รู้สึกเศร้าใจจัง  

 ประกวดโครงงานไม่ได้ เเต่ชั่งมันเถอะเนอะๆ           ..................................................      เเต่เเบบว่าเฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

   โอกาสหน้าเราจะทำหั้ยดีกว่านี้ มันดูภาพรวมๆนะ เสียดายมาๆอ่าเกือบได้ไปต่อแล้ว    (แต่ตอนนี้อ่าสิ ตามงานเเยอะเเน่เลยๆ  ตามงานไม่ค่อยเท่ารัยหรอก  (เเต่คลัวเรียนไม่ทัน มีหวัง เกรดปีนี้ตก เเน่ๆ เลย)

อย่างว่าเเละ กิจกรรมเเยอะดีนักนี้ เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยย