ความรู้สึกก่อนที่จะได้ไป อบรมเรื่องการปฎิบัติการนานาชาติประชาคมอาเซียน

....ตอนนั้นเรียนเรียน เคมีอยู่ที่เเล็บ หนึ่งต้องหนึ่ง  โรงเรียนวัดโสธรวรารามวรวิหาร

มันเป็นคายเรียนในตอนกลางวัน หลังจากกินข้าวเสด   เวลาในตอนนั้นเราได้ยินเสียงประกาศดังขึ้นว่า.......... อะรัยไม่รู้เราฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง ฮ่าๆๆ) ก้อเพื่อนในห้องมันคุยกัน นี่ เเต่ได้ยินเเวบๆๆว่า เรียก นาย กฤษณะ พลเสน กับ นางสาว ฉัตรกมล มงคล  เท่านั้นเเระ ทั้งห้องแทบจะหันมาเเร้วเสียงที่เพื่อนๆๆคุยกันก้อเงียบไป

    ตอนนั้นเราได้เเต่คิดว่า เขารียกไปทำอะรันเนี่ยๆๆ (อยู่ในสถานการณ์ที่ งง มากถึงมากที่สุด)

เเต่ต่อหั้ยเรา งง มากแค่ไหน เราก้อต้องลงไปหา รองพอลงไปถึงข้างล่างปุ๊บ ก้อเรยรู้ว่าเราได้รับเลือกให้เป็นตัวเเทน โรงเรียนไปอบรม วินนาทีนั้นก้อดีใจนะ เเต่ที่ทำให้เราทึ่ง ก้อคือจะต้องไปวัอาทิตที่จะถึงนี้(ลืมบอกไปว่าวันที่เขาเรียกเราคือวัน พุธ ง่ายๆๆ มีเวลาเตรียมตัว สาม วัน เเต่ต้องไปอบรมตั้ง เจ็ดวัน) มันเป็นค่ายที่นาน ที่สุดของเราเรย ล่ะ

     

   เเร้วมาต่อตอนกลับจากอบรมนะว่ามีเรื่องไรกันบ้าง??