ช่วงนี้ไม่มีเรื่อง อะไรจะเขียนเลย อ่า
จะเล่าอะไนดีน๊า.....
ช่วยกันคิดหน่อยสิ วันนี้เกิดอะไรขึ้นบางอ่า.......
อ่อๆ!! เรานึกออกเเล้วเเต่เรื่องมันไม่ได้เกิดวันนี้หรอกนะ!
รำลึกวันหลังอ่า... เรื่องมันมีอยู่ว่าเมื่อวันพฤหัส โน้น ๆๆๆๆ(จริงเเค่ที่ผ่านมาเนียแหละ)
เรามาถึง โรงเรียนใช่ป่ะ อยู่โรงอาหาร กินข้าวกับเพื่อนเสร็จล่ะ เพื่อนก็ชวนไป เอาพวงมาลัยให้ครูที่ตึกฟ้า(ตึกดนตรี - ศิลปะ) คือเเบบว่าเมื่อวานนี้เนี่ยเพื่อนมันทำให้ครูเสียใจ ไง (แบบว่ายาวว เราขี้เกียจเล่า)
ระหว่างเดินไป เราได้ยินเสียงประกาศให้นักเรียนที่ตอบปัญญหาอาเซียนมาอยู่รวมกันที่ ตึก ๓ เมื่อรอรับรางวัลหน้าเสาธง คือเเล้วก็ประกาศชื่อ(ตอนนั้นก็ใกล้เข้าเเถวเเล้ว) เอาไงล่ะ รีบสิวิ่งไปเลยๆ (แต่ทำไม่ได้เพราะต้องไปหาครูก่อน) พอเอาพวงมาลัยให้เสร้จ (ครูก็พูดอะไรนิดหน่อย ตามภาษาของเขา) เเล้วเขาก็บอกว่ารีบไปสิ ต้องไปรับรางวัลไม่ใช่หร่อ (เราเอ๋อไปพักนิด ) ฝืนๆยิ้ม อ่าๆๆค่ะ (เหมือนไล่ เริ่ม งง นี่เรามาเป็นเพื่อนเพือนนะ โดยว่าด้วยเฉย...............)
พอวิ่งไป (เกือบไม่ทัน ระยะทางมันห่างพอสมควรนะ) ประกาศชื่อไปมา เอ่อลืมบอกไปน้องพิมเราก็ได้ ที่๑ เหมือนกันเเต่เป็นของมอต้น อ่าเล้วก็ไม่อยู่(เพราะไปแข่งที่ กระทรวงต่างประเทศ) น่าจะมีมอปลายบางเสียดายไม่มี(อยากไปกระทรวงต่างประเทศบาง) ครูเลยให้เพื่อนมารับเเทนน้องเรา ซึ่งเป็นธรรมดา ว่าเราก็ต้องรู็จักเพืิ่อนน้อง จริงป่ะ !! เราเลยเเกล้งเเซวน้อง เมย์ ไปว่ า
เรา : อ่าวนี่น้องพี่เปลี่ยนไปแยอะนะเนี่ย ๕๕๕๕
น้อง : ยิ้มๆ อาย ๕๕
เรา : อ่อๆๆ (ยิ้มเเบบชั่วร้าย ๕๕๕)
ต่อจากนั้น .............ครูก็ต้องมาดูรายชื่อว่า ยังไง เพื่อจะได้ตอนที่รับรางวัลจะได้ไม่เดินสลับคนกันเดี๋ยวเดินเป็นสวนสนามกันพอดี
พอมาถึงชื่อเรา เขามองเเล้วก็่ อ่าวเป็นอะไรกับ ฉัตรมุนี(สงสัยเห็นนามสกุลเดียวกัน) พอดีครูที่ดูรายชื่อก็คือครูสุธาทิพย์(ครูส้ม หัวหน้าหมวดสังคม) ครูประจำชั้นห้องน้องเราด้วย สอนสังคมเเต่เขาไม่เคยสอนเลยเรานะ
เรา: เป็นพี่น้องกันค่ะ(เเท้ๆๆนะ)
ครู: อ่อๆๆๆ (ยิ้ม)
รับรางวัลเสร็จ ถ่ายรูป(หมู่ระหว่างรอ ผอ. ให้โอวาท) ก็ถ่ายรูปหมู่ไปเล่น(ครูโอ๊คถ่าย) ครูประจำชั้นเรา คนเดียวกับที่ เราพาเพื่อนไปขอโทษเมื่อเช้านี้เเหละ.....
ครูเเมวมายืนข้างเรา เเล้วก็พูดๆๆ บอกนักเรียนต้องจับเเบบนี้นะ ยืนเเบบนี้นะ (เราล่ะ งง คิดว่ามาถ่ายเเบบ๕๕๕) หันไปคุยกับเพื่อน แปป เดียวหันมาเห็นพระอาจารย์มองมาเเล้วประมาณว่ารู้นะพูดอะไรอ่า แล้วก็ขำเรา (งงไปเลยตอนนั้น) ถ่ายไปถ่ายมา ครูโอ๊คเรียกเรากับเพื่อนไป ถ่ายครูกับเเม่เเมว (คิดดูดิ อายขนาดไหน เรียกไป ทั้งๆที่คนอื่นยังคงยืนอยู่นะจุดเดิม รอ ผอ.มาถ่ายรูปหมู่)
ผอ.พูดนานมากๆๆ ถึงมากที่สุดอ่า (เราไม่รู้หรอกว่าพูดอะไรเพราะอยู่ใต้อาคาร ฟังไม่รู้เรื่อง ) ช่วงเวลานั้นเเหละ ครูส้มก็เดินมา แล้วก็มากอดเอวเรา พอกับพูดว่า .....
ครู: นี่หนูอยู่ มอ๕ ใช่ไหม
เรา:ใช่ค่ะ(อยากจะตอบว่าดูจุดดิ ๕๕๕)
ครู: ดีเลยเดียวงานอาเซียนจะได้ให้ช่าวยทำบอร์ด
เรา:อ่อค่ะ(ยิ้มๆๆ)
พอเลิกคุยกับครูส้มเสร็จ เหมือนว่าทุกคนจะไม่มีอะไรทำกัน มองเราไมค่ะ(อายเป็นนะ!!)
จะเดินไปเข้าเเถว
น้องมาย(เพื่อนน้องพิม): แหมๆได้ที่๑ทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะ
เรา : อ่อ๕๕๕
พอได้ถึงที่เเถว ........ นี่มลมีน้องอีกคนหร่อ ??
ซึ่งเเน่นอนว่าไม่ใช่เพื่อน สนิทเเน่ เพราะเพื่อนเรารุ้หมดเเร้ว อ่าใช่ๆไมหร่อ
ก็ได้ยินประกาศ ชื่อ อ่า..................
สรุปนะ เป็นวันที่เเบบว่า สุดๆอ่า ยิ้มมากที่สุดเเล้วล่ะมั้งวันนี้ เเล้วก้อเป็นวันที่ได้รับรอยยิ้มมากที่สุดวันนึงด้วยนะ
ตอนกลับบ้าน ขึ้นรถเมย์ บัวบอกว่า(น้องเราอีกคน)
บัว:เพื่อนถามว่า อ่าวมีพี่ สองคน หร่อ
เรา: นึกในใจ รู้ได้งัย (ทำหน้าเอ๋ออออตอบไป)
บัว:ก็เมื่อเช้าไง ที่ประกาศอ่า ก็มีชื่อ ฉัตรมุนี มงคล เเละก็ ฉัตรกมล มงคล
เรา:อ่อๆๆ รู้เเร้ว ๕๕๕๕๕
ตอนนั้นก็ไปที ที่ก่อนไปค่ายผู้นำอาเซียน ๗วันอ่า ที่ครูประกาศให้พบรองเพื่อนเเจกหนังสือของอนุญาติผูปกครอง ครูเขาดันเรียนกเรา ว่า นาย สะงัย ทั้งๆที่เราเป็นผู้หญิงอ่า (คิดดูเถอะ...)
นับจากวันนั้น จน ถึง วันนี้ เราเรยโดนเพื่อนเรียกว่า นายๆๆ
เอ่ออออ อยากเรียก เรียกไป..................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น